ეს ხალხი ასე რამ გააბოროტა? : | მთავრობამ?
ბავშვობიდან არ ვკოფილვარ კომფლიკტური ადამიანი, სულ რაღაც ისეთი ვიყავი.. საყვარელი : ) აი მართლა ვერ ვიხსენებ, რომ ვინმესთან მეჩხუბა ან მეწკენინებინა ვინმესთვის ერთი ბუნჩულა უწყინარი ბავშვი ვიკავი, მაგრამ რად გინდა.. სამეგობროში ვინმე ახალი თუ გამოჩნდებოდა არ არსებობდა მოვწონებოდი. ნუ არც მე მომწონდა ზოგიერთი, რომლიც არ უნდა მომწონებოდა, მაგრამ არ არსებობდა მეწკენინებინდა და რაღაც ”ისე” მეთქვა. არ არსებობდა რამე მეთქვა ვინმეზე და მერე ის სიმართლე არ ყოფილიყო..
ხანდახან ვფიქრობ ვანგა ხო არ ვარ და მიმალავენმეთქი
ეს არის საშინელება, კოშმარი
უკვე რამდენჯერ აუხდათ ჩემს მეგობრებს ჩემი ნათვამი, მაგრამ მაინც არ იჯერებენ
არ არსებობს გაიხსენონ, რომ აი შენ ხო სწორად მეუბნებოდი : )
არა ეხა არც მინდა, რომ გაიხსენონ, მაგრამ ერთხელ რა მოხდება ზრდილობის გულისთვის რომ თქვას ადამიანმა: აი შენ ხომ მეუბნებოდი..
ალბათ ინტუიციაა, ხო?
თან რაღაცეებზე დკვირვებული ვარ და თუ ის რაღაც მოხდა რაც უნდად მაქვს დაცდილი დავდივარ და ვფიქრობ რა შეიძლება მოხდეს
”წიკი”
ეხლა რაღაცის დაწერა მინდოდა, მაგრამ ისე ვარ.. რაღაც რომ გაწვება გულზე და თავში ბევრი მახინჯი სიტყვა, რომ გიტრიალებს თან წერა გინდა, თან არ გამოგდის, თან რომ არ გამოგდის ნერვები გეშლება, თან თემა გაქვს დასაწერი : (
არაუშავს შემდეგში დავწერ ”მეგობრებზე” რამე ღირებულს.